Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
содиректор — содир ектор, а, мн. ч. а, ов … Русский орфографический словарь
каромат — [کرامت] а 1. каримӣ, карам, саховат, олиҳимматӣ 2. д. ғайбдонӣ; амали фавқулодае, ки аз авлиё содир мешавад; муқ. мӯъҷиза (ки аз анбиё содир мешавад) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
судур — I [صدور] а. содир шудан, рӯй додан, воқеъ гардидан; судур ёфтан навишта шудан, содир гардидан (мас., фармон) II [صدور] а. ҷ. садр 1. болонишинон 2. таър. яке аз унвонҳои илмие буд дар аморати Бухоро, ки пас аз ӯроқ, пеш аз садр ҷой дошт … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
фармон — [فرمان] амр, ҳукм, ҳукме, ки аз тарафи идораи олӣ ё шахси воломақоме содир мешавад; фармон додан ҳукм кардан, ҳукм содир намудан, ба каси дигар кореро ба таври ҳукм фармудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баромадан — [برآمدن] 1. берун шудан, хориҷ гаштан, бадар рафтан; муқоб. даромадан 2. боло шудан, баланд шудан (бо зина, ба бом) 3. тиб. аз ҷо беҷо шудани устухони дасту пой ва ғ. 4. рафтан: ба саёҳат баромадан, ба кӯча баромадан; ба кор баромадан ба кор… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
беодобӣ — I беадабӣ II [بي آدابي] ниг. беадабӣ; беодобӣ кардан, беодобӣ содир шудан аз касе … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
боло — I [بالا] 1. қисми баланди ҳар чиз, забар, фавқ; муқоб. поён, зер: ҳуҷраи болои дарвоза, иморати болои арк 2. рӯй; рӯи чизе; муқоб. таг (таҳ): болои дастархон, болои кат (хобидан), болои миз, болои майсаву сабза 3. сар, тор, фарқи сари чизе: болои … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ворид — [وارد] а. дароянда, дохилшаванда; ворид кардан а) дохил кардан; б) аз мамлакати хориҷа овардани мол; муқоб. содир кардан; ворид шудан (гардидан) даромадан, дохил гардидан (ба ҷое); хасорат ворид гардидан кит. зиён расидан, зарар овардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гуноҳкор — [گناه کار] он ки ҷурме содир карда ба гуноҳе муртакиб шудааст, гунаҳгор, муҷрим, айбдор, содиркунандаи гуноҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғалат — [غلط] а 1. хатое, ки нафаҳмида содир шудааст; хато, саҳв, иштибоҳ 2. нодуруст; ғалати чопӣ хатои чопӣ, хатое, ки дар нашр рӯй додааст; ғалат гирифтан саҳеҳ (дуруст) кардани хатое, тасҳеҳ кардани навишта ё гуфтаи касе; муқ. ғалатгирӣ; ғалат гуфтан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
